Duizenden satellieten dreigen de ozonlaag nog verder te doorboren.

In de indrukwekkende stilte van de ruimte draaien duizenden satellieten rond onze Aarde. Maar deze high-tech ballet op het einde van zijn levensduur kan een onverwachte rol spelen in de beschadiging van de kostbare ozonlaag. Onderzoek van de universiteit van Zuid-Californië toont aan dat het neerstorten van deze satellieten het verlies van deze vitale beschermende barrière voor het leven op Aarde kan verergeren.

De zorg van wetenschappers

De experts van de universiteit van Zuid-Californië waarschuwen voor een weinig bekend gevolg van de ruimtevaartontwikkelingen: het schadelijke effect van neervallende satellieten op onze ozonlaag. Ze benadrukken dat het toenemende aantal satellieten aan het einde van hun levensduur een groeiende bedreiging vormt voor deze essentiële stratosferische barrière.

De chemische impact van aluminiumoxiden

Deze satellieten stoten bij het neerstorten in onze atmosfeer aluminiumoxiden uit. Deze deeltjes zijn verre van onschadelijk en hebben het vermogen om chemische reacties te veroorzaken die schadelijk zijn voor het omringende ozon, waardoor de reeds beschadigde ozonlaag verder wordt aangetast door andere verontreinigende stoffen.

Vermeerderen van de bedreigingen voor de ozonlaag

De feiten spreken voor zich: sinds 2016 is de hoeveelheid aluminiumoxiden in de atmosfeer acht keer toegenomen. Deze stijging, waargenomen tot 2022, suggereert een verontrustende correlatie met het groeiende aantal uitgediende satellieten in de ruimte.

Het geval van een typische satelliet van 250 kilo is des te alarmerender: bij zijn terugkeer zou ongeveer 30 kilo aan nanodeeltjes worden vrijgegeven, die allemaal schadelijk kunnen zijn voor de beschermende laag van onze planeet.

De toekomst versterkt door megasatellietconstellaties

Met de verwachte uitrol van megasatellietconstellaties in de komende jaren moet een piek in aluminium- en aluminiumoxide-emissies worden verwacht. De omvang van dit fenomeen, aangedreven door de exponentiële vraag naar verbinding en gegevens, kan resulteren in een massale bijdrage van deze problematische deeltjes voor de ozonlaag.

In het licht van deze bevindingen is het essentieel om bewust te worden van deze realiteit. Volgens de onderzoekers is het noodzakelijk om rekening te houden met de milieu-impact van ruimtetechnologieën in onze overwegingen, om een reeds verzwakte ozonlaag te beschermen tegen decennia van ongereguleerde menselijke activiteit.

 

Pieter Bakker
Geschreven door Pieter Bakker

Pieter Jansen, Nederlandse schrijver en sterrenkundeliefhebber, ontrafelt de geheimen van het heelal in zijn meeslepende artikelen.